MINSTENS, 10% HAPPIER

September 2018

Nadat ik te horen kreeg dat mijn nieren faalden, en dat ik hiervoor eerst 5 jaar dialyse-therapie en daarna een transplantatie moest ondergaan, kreeg ik een paniekaanval gevolgd door een depressie.

Pas later wist ik dat er iets moest veranderen aan mijn levensstijl. De ongeplande gebeurtenis, bracht me op zoek naar ‘lichaam-geest’-connectie op bizarre spirituele plaatsen.

Bekend als levenslange scepticus, begon mijn ‘reis’ zeer wantrouwend naar zelfhulp oplossingen.

Tot mijn grote verbazing vond ik een effectieve manier om die onmogelijke stem in mijn hoofd te leren beheersen mede door een Silence & Sound Retreat.

• Hoe ga jij om met die ‘muppet’ in je hoofd?
• Hoe creëer je meer stilte in je hoofd?
• Waar vind je de essentie – wat je drijft: een doel – in je leven?

Ik heb een maand geleden de Silence & Sound Retreat al ingeleid in podcast 19: Intro 5 dagen stilte [duur: 6’]

SAMENVATTING

Initieel had ik een andere titel voor het artikel in gedachten: ‘De aap in mijn hoofd is een klootzak’.

Heb jij dan geen last van die non-stop conversaties?
Of heb jij een ‘kamertje’ in je hoofd waarin je je kunt afzonderen tegenover ruis?

Bij mij is het anders, nog voor ik mijn ogen open doe krijg ik allerlei ingevingen!
Innerlijk geklets wat plezant creatief, maar op andere momenten iets complexer kan zijn.

Die ‘Statler & Waldorf’ in mijn hoofd, met hun meningen en oordelen, worden pas echt ‘plezant’ als ik ze met dezelfde humor overgiet als de Muppetshow.

Als iemand me een paar jaar geleden zou verteld hebben dat ik ooit een artikel zou wijden aan spiritualiteit – en met name mijn Silence & Sound Retreat, dan zou ik me verslikt hebben in eigen speeksel.

Meer nog, met een concentratieboog van een vis, dacht ik geen optie te hebben om mijn geest van gedachten te vrijwaren.

BAD PR

Meditatie heeft ook een marketing probleem, alleen al omdat het met woowoo als  – swami, yogi, sjamanen,  en hippies … – geassocieerd wordt.

Meditatie wordt in die kringen wel eens de ‘nieuwe cafeïne’ genoemd!
Yeah right, probeer dat maar eens te verkopen.

Wim Hof doet qua PR een veel betere job, hij haalt de mosterd bij identieke bronnen, maar verkoopt het als gezondheid – and that’s spot on!

BEDOELING VAN HET ARTIKEL

Meditatie (ik verkies ‘rust’) door klank of stilte kan ik onmogelijk ontleden, maar ik zal mijn uiterste best doen om je ‘exclusieve toegang’ te geven tot wat in mijn hoofd speelde gedurende mijn 5 dagen Silence & Sound Retreat.

Alle begrip voor de onwetenden, sceptici, of nieuwsgierigen – zo ben ik ook!

Zoals de titel verraadt, ik had het boek ‘10% Happier’ van Dan Harris gelezen voordat ik deelnam aan de retraite, dit heeft ongetwijfeld mijn ervaring en die van het artikel beïnvloedt.

Hoedanook, geniet ervan!

5 DAGEN SILENCE & SOUND RETREAT

Ik geef je mijn bedenkingen / inzichten in chronologische volgorde

Alles is ‘stil’, ik lig nog even in dromenland totdat om 5u mijn wekker afgaat, met het besef dat ik vanaf vandaag 5 dagen de stilte induik.

Ik laat het op me af komen.
Mijn intenties zijn: een kalme geest en een open hart, maar eerst m’n ochtendroutine met een – voorlopig – laatste kop boterkoffie (hoe ik hem klaarmaak).

Anja – mijn soulmate – staat mee vroeger op om me succes te wensen en te zeggen dat ze stikjaloers is.
Tegelijkertijd geeft ze aan dat het voor mij zeer moeilijk zal zijn om m’n mond te houden.

Eerlijk, over dat zwijgen maak ik me het minste zorgen, ik denk eerder aan het ongemak en de verveling.

Onderweg naar ‘Heks’, een plaats in Limburg – what’s in the name, nog snel een podcast meepikken om mijn ‘gedachten’ te verzetten.

Rond 9:45 ‘s ochtends kom ik op mijn bestemming aan, mijn ademhaling en hartslag beginnen te versnellen.

Ik troost me met de ‘gedachte’ dat Marius, een goede vriend van me ooit zei: ‘Het is een wonderbaarlijke ervaring, de verbinding binnenin jezelf’.

De retraite vindt plaats in een mooie oude kloosterschool, afgelegen in de natuur – en dat helpt.

Valeska, de eigenares van het pand, leidt me rond en wijst de gemeenschappelijke badkamer aan en mijn slaapplaats op zolder die ik met 3 mannen deel.

Cool dat trappenlopen brengt toch wat beweging in de ‘barak’! 😉

10:15u, telefoon afgeven!

Omdat nog niemand ons vertelde dat we moesten zwijgen, kletsen we wat in het rond, ‘aftastend’ wat voor vlees we in de kuip hebben.

De officiële openingssessie vindt plaats, waar trouwens meeste sessies worden gegeven, in wat ze de ‘stille ruimte’ noemen.
Voordat iedereen, 5 mannen (waarvan 2 leraren) en 7 vrouwen, binnengaat doen we onze schoenen uit in de hal.

Onze leraren ogen ernstig en intimiderend, ze gaan zitten (lees: lotushouding) aan een altaar met kaarsen en foto’s van spirituele leiders.

Als bedrijvige vogels begint iedereen z’n ‘nest’ in te richten voor de ‘gekruiste-benen-en-gesloten-ogen’ sessies.

Ik zie houten bankjes, ronde kussens, wollen dekens, schapenvellen, tot zelfs een relaxzetel.

Jeez, door dit tafereel zet mijn vergelijkende geest aan ‘t werk. Dit lijkt een spirituele competitie op internationaal niveau, en ik sta daar met dun yogamatje in surfshort.

Ik kan amper mijn lach onderdrukken wanneer er van ons verwacht wordt ten allen tijde mindful te zijn. Niet enkel bij meditatie, ook tijdens het wandelen, eten, zitten, en ik vul zelf aan met ‘shitten’ – zo werkt mijn geest 🙂

Net voor het middageten bekijk ik de dagindeling die we voor de rest van de retraite zullen volgen.

Allright, denk ik, structuur geeft vrijheid en ik voel me heel even een echte militair.

Drie maaltijden, okay, dat zie ik alvast zitten.

Na een snelle optelsom kom ik uit bij ongeveer 5 uur verschillende meditatie momenten per dag. Ik heb echt geen idee hoe ik dat ga verteren.

Lunch, het eten is uitstekend, en dat verbaast me. Ik wist dat ik geen vlees, noch vis zou krijgen, maar dat ayurvedisch eten zo lekker is, dat geeft me een eerste aangenaam shock.

Om 6:30u ‘s anderdaags klinkt de gong als wekdienst, ik sta als eerste onder een koude douche nadat ik de Wim Hof Methode (lees mijn verhaal over Wim Hof) gedaan heb. Die routine laat ik maar zelden los, zeker nu niet, dit is zowat het enige dat ik momenteel wél beheers!

Ik probeer oogcontact te vermijden, toch zie ik dat veel mensen stoppen en een soort buiging maken voor de meesters Surya & Sakshi – weird, ik weet echt niet wat ik hiermee moet.

Okay, pep ik mezelf uit angst op, bring it on motha fuckers.

‘Chanten’ – het zingen van woorden of zinnen, opgelegd of spontaan, met of zonder betekenis –  is één van de weinige uitzonderingen op de regel ‘stilte’, behalve de (op aanvraag) mogelijkheden om met de teachers te praten.

Moesten mijn vrienden me hier zo zien zitten, zouden ze ‘nen floeren aap’ schijten van het lachen.

Meestal na het chanten wordt er gemediteerd. Nu begint voor mij het serieus spel.
Ik realiseer me – en vooral mijn overactief ‘bezig’ lijf – dat op kussens zitten niet de beste oefening voor me is.

Ik focus mezelf op ademhalen:
In. Uit. In. Fuck, dat kan toch niet gezond zijn? Ik vrees dat straks mijn voeten eraf vallen.
Lex loser,  you are that tough military dude, man up!

Stiekem kijk ik om me heen. Ik zie iemand met een t-shirt opschrift ‘happy’, maar de bijhorende grimmige look past er niet echt bij. Grappig, meditatie ziet er niet schattig uit – bij niemand, en dit doet me telkens opnieuw glimlachen.

Probeer een plaats voor te stellen waar je je niet hoeft te excuseren voor een scheet, boer, of als je iemand in de weg loopt. Een plek waar ‘dank je’ of ‘sorry’ zeggen overbodig is. Pas op zo’n moment besef ik hoe geconditioneerd we allemaal bijlopen.

Thuis mediteren met ‘Headspace’ is zoveel makkelijker, ik kan mijn concentratie hier amper 3 ademhalingen vasthouden – heb ik faalangst?

In. Uit. In. Uit. In. Zou er straks vers fruit te snacken zijn?

Pffft! Opnieuw, hoe moeilijk kan het zijn?

In. Uit. Ik vraag me af als echte yogi’s na de meditatie thee en banaan krijgen – gaan die dan voor de ‘verlichting’ of de banaan?

Verdomme Lex, focus!

Het is alsof juist nu duizenden vragen in me opkomen. Dit is duidelijk een laagtepunt op mijn mindfulness – later zal blijken dat dit juist dé manier is waarop het ‘spel’ gespeeld wordt.

Niet moeilijk, beluister ook mijn podcast 24: mijn dubbel gedacht over mindfulness [duur: 6’]

DOEL VAN DE RETRAITE

Afsluiten van dingen die ons afleiden, zoals: E-mail, werk, porno (seks), eten, Netflix, tv, youtube, enz. …  om de confrontatie met onszelf aan te gaan.

De enige manier om in het NU, het heden aanwezig te zijn, is door dagelijks enkele ogenblikken van alle ruis los te komen – los van gewoontes (haal mijn gratis E-boek 102 goede gewoontes op) en het volgende ding op de agenda.

Uiteindelijk doe ik té krampachtig mijn best, ik verwacht té veel en denk over alles wat in me opkomt té hard na.

Tijdens de retraite leer ik juist met het omgekeerde van mijn dagelijkse sleur omgaan. Ik zit met wat is, ik verwacht geen uitkomst, en ik kan toch niks veranderen.

Met deze inzichten kan ik wat, het is niet ingewikkeld. Ik vertel mezelf:

• niet zo hard proberen, (enkel adem voelen)
• volume verlagen (zowel van gedachten als tijdens ‘t zingen)
• gewoon zitten met die stoïcijnse onverschilligheid, ‘zijn’ met wat er ook gebeurt
• het lost zichzelf op (vertrouw op dat loslaten, ‘t gebeurt wel)

BLISS MOMENT

“WIL IK GELIJK, OF BEN IK GELUKKIG?

Vanaf ‘s namiddags dag 3 voel ik het, die eenvoud en duidelijkheid, dat gelukzalig moment.

Ik probeer niet eens meer, het gebeurt gewoon – ik wil het omarmen, en boem – het is weg. De duurzaamheid geldt totdat ‘het’ door iets anders vervangen wordt.

Het moment voelt aan als iets tussen slaap en wakker zijn, maar nadien voel ik me zo aanwezig en scherp. Overal voel ik het in mijn lichaam, ik ben zeer opmerkzaam en tegelijkertijd rustig.

Mijn zintuigen staan zo scherp aan dat ik muizen hoor scharrelen, een freaky afstemming met de natuur – dieren, mensen en bomen.

Het is als sukkelen met een surfplank! Ondanks het vechten tegen, ben ik menselijke speelbal van de oceaan – de natuur. Uiteindelijk na 3 dagen, geef ik uitgestreden toe, en tilt de golf me naar een hogere dimensie – even maar, 10 seconden.

Blijkbaar worden ook hier geen kado’s uitgedeeld, dit wordt werken – trainen en oefenen!

Er is voor mij geen andere manier dan het ‘saaie’ werk doen, en in zekere zin is dat met alles. Hoe leer je iets? In sport? Een taal? Muziekinstrument?

De pijn van herhaling en de schrik om stil te zitten met vreemde mensen, die ik eerder als zweefteven bestempelde, lijkt opeens de moeite waard.

Dag 4 voel ik me ongelooflijk gelukkig, ik blijf mezelf voorhouden om me aan niets vast te houden. Alles is zo helder dat ik intens geniet van het gevoel.

De kleine eenvoudigste zaken geven me een enorme serotonine boost.

Het is zo vreemd voor mij om naar een preek te zitten luisteren – waarschijnlijk omdat ik zelf mijn roeping als predikant heb gemist!

Na jaren van ongeloof zit ik hier aantekeningen te maken, te knikken, en ben ik volledig in beslag genomen.

Tijdens de lunch realiseer ik me dat ik, net als iedereen, met ogen dicht intens van het eten geniet.

HEALING SOUND

Mijn mentor Surya legt soundhealing als uit:

Het zijn technieken die gebruik maken van klank om binnenin mezelf en mijn omgeving harmonie te creëren. Een holistische genezingsmethode die zowel de Westerse wetenschap en de oudste spirituele wijsheid combineert.

ALLES vibreert constant, alles in het universum vibreert op een specifieke frequentie, en frequentie is klank.

Dus: alles in het universum is klank!

Klank therapie helpt verbinden, helpt invoelen welke klank ik nodig heb om die harmonische staat terug te vinden.

Surya voegt eraan toe dat het me bevrijdt van energetische blokkades.

Het toont me de weg naar liefde en harmonie die soms verscholen ligt achter mijn schaduw, patronen en blokkades.

MIJN GEVOEL BIJ KLANKTHERAPIE

Klank en muziek hebben sowieso een sterke invloed op mijn gevoels- en gemoedstoestand.

Dus telkens na de sound therapie ontwaak uit soort betovering, meer in lijn met de waarheid, meer in lijn met geluk.

Zalig, ik hoef niks te doen, enkel liggen en laten onderdompelen.

Het feit dat ik naar niets hoeft uit te kijken doet me beseffen, dat bijna alles wat ik dagelijks doe – het plezier wat ik opzoek, waarmee ik me ‘bezighoud’,  dat ik dat zelf ontworpen heb om de confrontatie die ik nodig heb te vermijden.

Net door die bewustwording kon ik loslaten en neutraler waarnemen zonder onmiddellijk mijn mening te geven.

Check Surya’s website en lees meer

Iedereen die bereid is te groeien en aan zichzelf te werken is welkom.

Ervaring is NIET vereist! Zijn werk kan aanvulling zijn op jouw werk als therapeut, masseur, healer, dans begeleider, noem maar op …

ECHTE VOELING

5 Dagen ‘Silence & Sound Retreat’ is als één-op-één coaching op de eerste rij van de ‘Muppetshow’ in mijn geest.

Door regelmatig in stilte te reflecteren zouden mijn notificaties per minuut (npm) verhogen. Dit klinkt slecht nieuws, nee integendeel, op die manier ga ik een opmerkzamere geest ontwikkelen – hoe hoger de ‘npm’, des te beter.

Tijdens de retraite wordt een omgeving gecreëerd die ‘bliss’-momenten uitlokt. De bedoeling is om het pad naar stilte in de echte wereld te vinden!

Ik ben nog steeds te onrustig, en niet bewust genoeg. Het zit in elke van die subtiele acties als: bewegen, spreken, zitten, en minder druk ‘bezig’ zijn.

De ontdekking dat het beeld die ik van mezelf creëerde een illusie is, maakt het voor mij een veel gemakkelijker.

Het inzicht dat we in wezen allemaal gelijk zijn, maar dat ik als mens, in plaats van te ‘zijn’, veel te krampachtig mijn best doe om me te onderscheiden. Dat was hét moment waar ik voelde dat mijn geest van monkey inner bitch naar gazelle overging.

PRAKTISCH

Ik neig nog steeds naar ontspanning, plezier buiten mezelf. Maar de enige plek waar ik rust nodig heb, is ook de plek waar ik ze vind – binnenin mezelf.

De benaming van de retraite is niet toevallig ‘Silence & Sound’.

Ik vind meestal stilte aan de hand van klanken, en soms inzichten – geluid dus – door stilte.

Geen wonder dat ayahuasca ceremonies zo populair zijn: tijdens die ervaring had ik geen 5 dagen nodig om mijn ego buiten te sluiten, en kreeg ook de inzichten die ik – op dat moment – nodig had.

Maar …

5 dagen stilte was het obstakel die ik nodig had om te groeien, ik heb nog betere inzichten gekregen, en dit zonder medicinale planten – waarvoor dank Surya & Sakshi!

FINALE VRAAG:

Hoe kun je me adviseren om me geen zorgen te maken over de dingen die ik moet doen als ik de ‘echte’ wereld inga? – Dan Harris

Stel jezelf de vraag: IS DIT NUTTIG?

Het is ok om me zorgen te maken, bezig te zijn en te plannen – zolang het maar nuttig is!

‘Neutraal waarnemen’ is voor mij het waardevolst en het ultieme doel op de meest dramatische momenten.

Trouwens, de 4-7-8 ademhaling (mijn kalmeringstechniek in nood) gebruik ik nog steeds wanneer ‘neutraal waarnemen’ te moeilijk is.

FEITEN LAATSTE DAG

• om 10u alles ingepakt om uiteindelijk te vertrekken om 18u
• ik mag spreken, en ik heb niet eens goesting
• blijkbaar heb ik mensen geholpen tijdens hun 5-daagse ‘reis’ met mijn energie, non-verbale steun en glimlach
• ik zet mijn telefoon aan – ik had mijn tribe goed op voorhand ingelicht, slechts 1 bericht
• Bram heeft op terugweg naar huis mijn plan om in de McDonald een McFlurry te eten onbewust gesaboteerd – waarvoor dank

Finale Ondertitel

Mediteren zonder de humor ervan te verliezen, noch deel uit te maken van de sandalen-en-witte-kousen cultuur – dat is mijn doel!

Net als Dan Harris ben ik zeker geen specialist in mindful mediteren, maar door af en toe stil te staan en meer te ‘zijn’, voel ik me minstens 10% happier.

We hebben niets aan informatie, noch kennis als de actie uitblijft.

Misschien ben jij ook op zoek naar harmonie.

Twijfel niet langer, ervaar het ten lijve aan de hand van Surya’s soundhealing.