WAT TE DOEN ALS IK NAAR SUIKER VERLANG
“NEE, het is niet wat je denkt!
October 2018
Natuurlijk frustreert het me dat ik constant naar suiker verlang!
Mensen komen Anja of mezelf om oplossingen vragen voor hun suikerverslaving.
De meesten hebben niet eens door dat het GEEN verslaving is!
Oh ja, ik heb voor mijn podcast een grappige versie van dit artikel opgenomen, mocht je meer van humor houden [duur: 6’30”]
Zelf herken ik dat ook, zo maak ik mezelf wijs dat een coupe aardbeien met chocoladesaus en slagroom gezonder is dan een dame-blanche.
Net als veel snoepers probeerde ik van mijn ‘probleem’ af te raken door van suiker te ‘ontgiften’ (detox) of een manier te vinden om te stoppen met die frustrerende drang.
Ja inderdaad, dat verlangen is er zo vaak, en dat weerstaan maakt het juist zo frustrerend natuurlijk!
Hoe streng kunnen we wel niet zijn voor onszelf 😉
VERLANGEN NAAR SUIKER IS :
GEEN VERSLAVING
Ons oerbrein wil (natuurlijke) suikers om te overleven, maar de suiker aan zich, daar zijn wij niet aan verslaafd.
Nee ik zit echt niet naar mijn favoriete Netflix serie te kijken met een kom suikerklontjes – that’d be weird, right?
Met een doos vanille ijs daarentegen …
We verlangen niet naar puur suiker. Nee, meestal is het de magische combinatie van suiker, vet, en smaakstoffen die ons doet eten!
GEEN TEKORT AAN WILSKRACHT
Soms kan ik op het werk onmogelijk weerstaan aan die chocolade suikerwafel.
Ik zit mijn eigen principes dusdanig in de weg, dat ik me zou willen opsluiten en mezelf een loser vind – that fucks me up!
Dat stemmetje in mijn hoofd: ‘Pfft Lex maat, ziet ge wel, je hebt geen karakter!’.
Maar als het probleem NIET wilskracht is, wat is het dan wel?
Alle snoepgoed, koekjes, ijs – noem maar op – zijn allemaal door ingenieurs ontworpen om goed te smaken.
Het is toch volkomen normaal om de smaak van “ongezond” voedsel te waarderen, daarom hebben we smaakpapillen.
Ik vertelde al eerder dat het niet mijn schuld is, net als designer drugs worden ze gemaakt om er zoveel mogelijk van te nuttigen.
Vechten tegen al die zoete lekkernijen voelt als worstelen tegen mijn tegen fysiologie – als hoe mijn lichaam functioneert.
Plus, ik geef je nog 6 factoren waartegen mijn wilskracht niet op kan.
Als ik geen echte suikerverslaving heb, wat is er dan met me aan de hand?
FACTOREN
Stel jezelf bij de volgende suikerdip de volgende vragen
1. EET IK GENOEG?
Nee, ik ben niet constant op dieet en wil geen gewicht verliezen.
Maar het verlangen naar suiker kan me vertellen dat ik meer echt voedsel nodig heb.
Moest jij ooit willen afvallen!
- Doe dat niet te drastisch en las vooral (dieet-) pauzes in om overcompenseren te voorkomen.
- Onderzoek welke voedingsstoffen jij nodig hebt
2. DOE IK TE HARD MIJN BEST OM SUIKER TE VERMIJDEN?
Mezelf verbieden suikers te eten houdt juist dat ‘hunkeren’ – die zogezegde verslaving – in stand.
Hoe harder ik voedingsmiddelen wil vermijden, des te harder ik ze nodig lijk te hebben.
Als ik voor bewust kies voor zoetigheid, streef ik naar maximaal genieten!
3. HEB IK GENOEG EIWITTEN (PROTEÏNEN) BINNEN?
Het eiwit voedingsstof stuurt een ‘hey ik ben tevreden’-signaal naar ons brein.
Bij een tekort aan eiwitten heb ik de neiging om naar suikers en koolhydraten te snacken.
Dit is vooral belangrijk moest ik nu gewicht willen verliezen.
Leven met honger of gebrek aan calorieën is zeker niet gemakkelijk, ook niet voor mijn partner en omgeving. Vandaar dat ik mijn eetpatroon aanvul met verzadigd eiwitrijk voedsel, om dat hongergevoel te minimaliseren.
De eiwitbehoefte is voor iedereen verschillend, maar om je toch een referentie mee te geven; voor mannen streef naar 40-60 gram en vrouwen 20-30 gram per maaltijd, dit in de veronderstelling dat je 3 maaltijden per dag eet.
4. SLAAP IK VOLDOENDE?
Gegarandeerd, als ik slecht, onrustig of niet genoeg geslapen heb, ga ik sowieso ‘tanken’ met suiker en koolhydraten.
Suikers zijn de snelste vuile vorm van energie voor mijn lichaam en geest, vandaar dat naar die suikerwafel grijp wanneer ik niet uitgerust ben – mijn ‘suikerdip quick fix’.
Bovendien, de te veel aan extra koolhydraten worden bij gebrek aan slaap gemakkelijker als vet opgeslagen dan voor energieverbranding verbruikt.
5. BEN IK EMOTIONEEL EN MENTAAL ONSTABIEL?
Stress – vooral langdurige – slorpt veel lichaamsenergie waardoor we uitgeput raken.
BOEM, je weet ondertussen wat er gebeurt als het lichaam snel brandstof nodig heeft – SUIKER!
Bij stress (van iets vechten of vluchten) verschuift het brein van bewust beslissen naar reactieve toestand.
Vandaar dat stress toestanden de behoefte aan suiker verhogen, en het vermogen om gezondere keuzes te maken verminderen.
Hoe ga ik hiermee om?
Door proactief stress signalen op te merken (herkennen)!
Begrijpen vanwaar het komt, voordat de echte ‘dip’ eraan je overvalt!
Bijvoorbeeld:
In plaats van te snacken als ik vermoeid van een drukke werkdag thuiskom, zet ik mijn wekker en ga ik 25’ dutten.
6. ZIJN MIJN VERWACHTINGEN REALISTISCH?
Ik ben NIET constant in tune met mijn lichaam, en ‘natuurlijk’ laat ik me ook vangen aan die zoete lekkernijen 😉
Het is ok om af en toe ‘slecht’ te eten!
Beter nog, het is gezond om af en toe naar die coupe aardbei te verlangen, en het is nog beter voor je als ge er kunt van geniet zonder schuldgevoel.
Ik voel me gezond en ik ga wekelijks minstens 1 keer ‘helemaal zo(e)t’ zonder mezelf zondaar te noemen, uit te schelden of te geselen.
PRAKTISCH
Hoe ga IK om met de zoetigheid in mijn leven?
De volgende keer dat ik word aangetrokken door zo’n zak M&M’s kan ik 2 dingen doen:
- Extra genieten,
- of die andere 5 punten checken van wat mijn lichaam en geest op dat moment echt nodig heeft
Wil ik dat NU, of heb ik het echt nodig?
(Wat ik wil is niet noodzakelijk wat ik nodig heb!)